Australijski kontynent jest domem dla niektórych z najbardziej jadowitych węży na świecie. Jednak nie wszystkie zamieszkujące go stworzenia drżą na myśl o spotkaniu z tymi niebezpiecznymi gadzinami. Naukowcy z Uniwersytetu w Queensland dokonali zaskakującego odkrycia - otóż przedstawiciele rodziny waranidów, do których należą między innymi smoki z Komodo, wykazują niezwykłą odporność na jad nawet najbardziej jadowitych australijskich węży.

Badania opublikowane na łamach International Journal of Molecular Sciences (IJMS) rzucają nowe światło na niezwykłą ewolucyjną rywalizację pomiędzy tymi dwiema grupami gadów. Okazuje się, że jaszczurki z rodziny waranidów wykształciły skuteczne mechanizmy obrony przed śmiertelną trucizną węży, pozwalające im przetrwać nawet po dotkliwym ukąszeniu.

Jednym z najbardziej niebezpiecznych australijskich węży jest taipan, określany mianem "króla jadów". Wystarczy pojedyncza dawka jego toksyny, aby zabić nawet 100 ludzi. Jak zatem drapieżne jaszczurki, takie jak smoki z Komodo, mogą przetrwać po spotkaniu z tak potężnym wrogiem?

Zgodnie z ustaleniami naukowców, większość dużych przedstawicieli rodziny waranidów odziedziczyła odporność na neurotoksyny zawarte w jadzie węży. Zdaniem profesora Briana Fry'ego, jest to cecha prawdopodobnie związana z ich drapieżnym trybem życia. Wiele z nich żeruje bowiem na jadowitych wężach, co wymusiło wykształcenie skutecznych mechanizmów obrony.

Naukowcy podkreślają, że różne gatunki waranidów wypracowały odmienne strategie adaptacji do zagrożenia ze strony węży. Przykładowo, smoki z Komodo okazały się być bardziej podatne na neurotoksyny, ale zrekompensowały to niezwykle grubą i twardą skórą, chroniącą je przed kłami gadziny. Jednocześnie same jaszczurki mogą bez trudu ugryźć węża swoimi potężnymi szczękami.

Z kolei niektóre mniejsze przedstawiciele rodziny waranidów, takie jak monitory drzew, całkowicie utraciły chemiczną odporność na trucizny. Zrekompensowały to jednak przystosowaniem do życia na drzewach, gdzie węże nie mogą do nich dotrzeć. Ich ziemscy krewni z kolei rozwinęli odporność na ukąszenia.

Profesor Fry podkreśla, że obserwuje on niezwykłą ewolucyjną rywalizację pomiędzy wężami i jaszczurkami. Oba zwierzęta nieustannie doskonalą swoje metody ataku i obrony, starając się uzyskać przewagę w tej odwiecznej walce o przetrwanie.

Odkrycia australijskich naukowców rzucają nowe światło na niezwykłe zdolności adaptacyjne gadów. Okazuje się, że niektóre jaszczurki wykształciły wręcz niezwykłą odporność na jad nawet najbardziej jadowitych węży, pozwalającą im przetrwać starcie z tymi groźnymi drapieżnikami.

Badania te dowodzą, jak fascynujący i pełen niespodzianek może być proces ewolucji. Raz jeszcze przekonujemy się, że natura potrafi zaskakiwać nas swoimi rozwiązaniami, a walka o przetrwanie stymuluje powstawanie coraz to nowych, coraz bardziej wyrafinowanych strategii adaptacyjnych.