Międzynarodowy zespół naukowców z Chin, USA i Australii dokonał przełomowego odkrycia w zrozumieniu ewolucji ssaków. Badacze ustalili, kiedy u naszych przodków po raz pierwszy rozwinęły się charakterystyczne cechy, takie jak uszy i zęby. Odkrycie to zostało opublikowane w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Nature".

Paleontolodzy zbadali cztery skamieniałości pochodzące sprzed ponad 164 milionów lat, z okresu jurajskiego. Trzy z nich okazały się szczątkami shuoteriidów - małych stworzeń wielkości myszy, które żyły w cieniu dinozaurów. Porównując zęby shuoteriidów z inną grupą ssaków, dokodontami, naukowcy doszli do wniosku, że te dwie grupy były ze sobą bliżej spokrewnione, niż wcześniej sądzono.

Ponadto, naukowcy porównali starsze zwierzęta ze strzelaninami i odkryli brakujące ogniwo w ewolucji, pokazujące przejście od gadów z jedną kością w uchu środkowym do ssaków, które mają trzy kości w uchu środkowym. Zdaniem paleontologów, to odkrycie wypełnia lukę, nad którą naukowcy bezskutecznie głowili się od czasów Karola Darwina.

Te małe stworzenia, które przemykały pod stopami dinozaurów, okazały się ważnym kamieniem milowym w ewolucji współczesnych gatunków, w tym człowieka. Odkrycie to rzuca nowe światło na nasze zrozumienie procesu ewolucji i rozwoju charakterystycznych cech ssaków.

Shuoteriidy, niewielkie ssaki z okresu jurajskiego, były bliżej spokrewnione z dokodontami, niż wcześniej sądzono. Analiza skamieniałości tych stworzeń dostarczyła cennych informacji na temat kluczowych etapów w ewolucji ucha środkowego i zębów u ssaków.

Naukowcy podkreślają, że odkrycie to jest ważnym krokiem w zrozumieniu naszych własnych korzeni ewolucyjnych. Cechy takie jak uszy i zęby, które dziś uważamy za typowo ssacze, rozwinęły się stopniowo w toku długiego procesu ewolucyjnego. Małe, niepozorne stworzenia, które żyły w cieniu dinozaurów, okazały się kluczowe w tym procesie.

Badania te dostarczają nowych dowodów na poparcie teorii ewolucji Darwina. Pokazują one, jak nawet niewielkie zmiany w budowie ciała mogą prowadzić do powstania nowych gatunków i form życia. Odkrycie to jest kamieniem milowym w naszym zrozumieniu historii życia na Ziemi.

Naukowcy podkreślają, że odkrycie to otwiera nowe perspektywy badawcze i zachęca do dalszych, szczegółowych analiz skamieniałości  z tego okresu. Lepsze zrozumienie ewolucji ssaków, w tym człowieka, może mieć kluczowe znaczenie dla wielu dziedzin nauki - od paleontologii, przez biologię ewolucyjną, aż po medycynę.