Nauka nie ustaje w poszukiwaniach nowych rozwiązań, które przekładają się na poprawę jakości życia. Grupa naukowców z University of Minnesota niedawno osiągnęła przełom w medycynie. Opracowali oni protokół długoterminowego przechowywania, podgrzewania i udanej transplantacji funkcjonalnie zachowanego narządu u zwierzęcia. Ten nowatorski „proces nanoogrzewania” może zrewolucjonizować sposób, w jaki przeprowadzamy transplantacje.

Zasada przechowywania narządów przez dłuższy czas opiera się na kriokonserwacji, procesie, który polega na schłodzeniu narządu za pomocą specjalnych substancji, które zapobiegają tworzeniu się kryształków lodu. Głównym problemem jest jednak proces odwrócenia – przywrócenia narządu do temperatury ciała. Tutaj właśnie pojawia się innowacyjny pomysł naukowców z Minnesoty.

Wykorzystali oni nanocząsteczki tlenku żelaza, które wypełniają naczynia krwionośne narządu. Po naświetleniu falami elektromagnetycznymi, nanocząsteczki zaczynają podgrzewać narząd od środka, w sposób analogiczny do podgrzewania jedzenia w kuchence mikrofalowej. Tym samym proces nanoogrzewania pozwala na równomierne i szybkie podniesienie temperatury narządu.

Eksperyment przeprowadzony na szczurach był bardzo obiecujący. Naukowcy przechowywali nerki zwierząt do 100 dni, po czym skutecznie podgrzewali je, czyścili z chemikaliów krioochronnych i przeszczepiali z powrotem. Efekty były zadziwiające – w ciągu 30 dni wszystkie szczury odzyskały pełną funkcję nerek, nierozróżnialną od stanu sprzed eksperymentu.

Kluczowym pytaniem jest, czy tę technologię uda się przenieść na grunt ludzki. Obecnie, co piąta nerkę, która trafia na przeszczep, marnuje się, gdyż biorca nie jest w stanie jej otrzymać na czas. Technologia kriokonserwacji i nanoogrzewania może ten problem zniwelować.

Naukowcy z Minnesoty zamierzają kontynuować swoje badania, planując eksperymenty na większych zwierzętach, takich jak świnie. Choć szacują, że wprowadzenie tej technologii do praktyki klinicznej może zająć "kilka lat", są pewni, że ich dalsze prace przyniosą oczekiwane rezultaty. Ten przełom otwiera nowe perspektywy w dziedzinie transplantologii, zwiększając szanse na ratowanie ludzkich żyć.