Ślady po niebezpiecznych podwodnych osuwiskach odkryte w Morzu Rossa przez międzynarodowy zespół naukowców budzą obawy dotyczące możliwości wywołania gigantycznych tsunami. Odkrycie to podkreśla konieczność zbadania wpływu globalnego ocieplenia na stabilność gruntów w rejonach południowej Arktyki.

Oceanolodzy i geolodzy przeprowadzili kilka ekspedycji na Ławicę Aislin, jedną z płytkich części Morza Rossa, podczas których dokładnie zmapowali dno morskie i pobrali próbki gleby z różnych głębokości. Podczas analizy, naukowcy odkryli ślady kilku ogromnych osuwisk, które zajmowały ponad 6 tysięcy metrów kwadratowych dna morskiego.

Aby lepiej zrozumieć mechanizm powstawania podwodnych osuwisk i ocenić potencjalne konsekwencje ich wystąpienia, eksperci dokładnie zbadali właściwości skał w obszarach, które zostały dotknięte lub nie dotknięte przez osuwiska. Opracowali również precyzyjny model matematyczny przedstawiający te zjawiska.

Okazało się, że osuwiska były wynikiem dwóch czynników. Po pierwsze, dno Morza Rossa zawiera kilka warstw organicznych skał osadowych, które powstały 3, 13 i 15 milionów lat temu, kiedy klimat Antarktydy był znacznie cieplejszy niż obecnie. Te miękkie i niestabilne warstwy gleby znajdują się również w pobliżu strefy aktywności sejsmicznej.

Naukowcy sugerują, że aktywacja strefy aktywności sejsmicznej w przeszłości już spowodowała destabilizację tych organicznych warstw osadów, prowadząc do masowego ześlizgnięcia się gleby w dół szelfu. Efektem były gigantyczne tsunami, których fale mogły osiągać wysokość kilkudziesięciu metrów i docierać nie tylko do wybrzeży Antarktydy, ale także do sąsiednich kontynentów.

Jednak przyszłość stwarza obawy. Naukowcy ostrzegają, że wraz z dalszym ociepleniem Antarktydy spowodowanym globalnym ociepleniem i gwałtownym zmniejszeniem powierzchni lodowców morskich, podobne zjawiska mogą się powtórzyć. Rządy państw, których wybrzeża mogą być zagrożone tsunami wywołanymi przez osuwiska w pobliżu Antarktydy, powinny uwzględnić ten fakt w swoich planach i strategiach rozwoju.

Odkrycie tych podwodnych osuwisk w Morzu Rossa jest kolejnym krokiem do lepszego zrozumienia procesów geologicznych i ich potencjalnych skutków dla naszego środowiska. Jest to także przypomnienie, jak ważne jest monitorowanie i badanie zmian zachodzących w obszarach narażonych na wpływ klimatycznych i geologicznych czynników.