Drzemka, często traktowana jako chwila nieobecności, może okazać się kluczowym elementem w rozumieniu mózgu i jego zdolności do adaptacji. Badania przeprowadzone przez naukowców z Harvard Medical School dostarczają nowych informacji na ten temat. Podczas badań nad myszami, zespół badawczy zaobserwował, że aktywność neuronów w korze wzrokowej w stanie spokojnego czuwania wskazuje na to, że myszy mogły drzemać, myśląc o niedawno widzianym obrazie. Co więcej, wzorce aktywności neuronów w trakcie pierwszych snów na jawie myszy przewidywały, w jaki sposób mózgi zwierząt zareagują na obraz w przyszłości​ .

​

Choć hipokamp, obszar mózgu kluczowy dla pamięci i nawigacji przestrzennej, był szeroko badany, mało wiadomo na temat replikacji neuronów w innych obszarach, w tym w korze wzrokowej. Senior autor badania, Mark Andermann, z Beth Israel Deaconess Medical Center i HMS, podkreślił znaczenie zrozumienia, co dokładnie mysz pamięta i jak te informacje mogą odnosić się do plastyczności mózgu​.​

W trakcie badań naukowcy zaobserwowali zjawisko znanego jako „representational drift”, czyli zmianę sposobu, w jaki mózg reaguje na ten sam obraz w czasie. Wzorce aktywności neuronów w korze wzrokowej myszy zmieniały się w czasie, stając się coraz bardziej różne od siebie. Pierwsze drzemki zwierząt przewidywały, jak zmieni się reakcja mózgu na dany obraz w przyszłości​. ​

Odkryto także, że drzemki w korze wzrokowej występowały równocześnie z aktywnością w hipokampie, co sugeruje komunikację między tymi dwoma regionami mózgu w trakcie drzemki. Wyniki te wskazują na aktywny udział drzemek w plastyczności mózgu, czyli zdolności mózgu do remodelowania się w odpowiedzi na nowe doświadczenia.​ ​

Badania te są zgodne z rosnącym zbiorem dowodów, zarówno na myszach, jak i ludziach, że stan spokojnego czuwania po doświadczeniu może poprawiać uczenie się i pamięć​ ​. Chociaż pozostaje otwarte pytanie, czy drzemki u ludzi wiążą się z podobnymi wzorcami aktywności w korze wzrokowej, istnieją wstępne dowody na to, że podobny proces zachodzi u ludzi podczas przywoływania obrazów wzrokowych.​ ​

Te odkrycia rzucają nowe światło na zrozumienie procesów zachodzących w mózgu w trakcie drzemki oraz ich potencjalną rolę w uczeniu się i zapamiętywaniu. Choć badanie dostarcza obiecujących wglądów w związek między snem dzennym a plastycznością mózgu, konieczne są dalsze badania, aby potwierdzić te ustalenia. Stanowią one jednak ważny krok w kierunku odkrycia tajemnic umysłu i tego, jak nasze myśli kształtują nasz mózg.