Naukowcy dokonali niezwykłego odkrycia, odsłaniając pozostałości nieznanego dotąd gatunku prehistorycznej jaszczurki morskiej, który żył w oceanach około 66 milionów lat temu. Określana mianem Khinjaria acuta, ta imponująca kreatura mogła współistnieć z dinozaurami, takimi jak Tyrannosaurus Rex i Triceratops, stanowiąc jednego z największych drapieżników tamtej epoki.

Szczątki tej wyjątkowej jaszczurki, odkryte w kopalni fosforanów na południowym wschodzie od Casablanki w Maroku, dostarczają fascynujących informacji na temat jej fizycznych charakterystyk oraz środowiska, w którym żyła. Według naukowców, Khinjaria osiągała długość około ośmiu metrów, co czyni ją zbliżoną rozmiarem do orki. Jej potężna budowa oraz długie, sztyletowate zęby sugerują, że była niezwykle groźnym drapieżnikiem, zdolnym do pokonania nawet największych ofiar.

Analiza czaszki i innych elementów szkieletu tej jaszczurki wskazuje, że posiadała ona wydłużoną głowę oraz mocno rozwinięte mięśnie szczęk, co nadawało jej "koszmarny wygląd" i pozwalało na zadawanie śmiertelnych ugryzień. Należąc do rodziny olbrzymich jaszczurek morskich zwanych mozazaurami, Khinjaria była spokrewniona z dzisiejszymi gadami, takimi jak smoki z Komodo czy anakondy.

Mozazaury, do których należała Khinjaria, były jednymi z największych drapieżników swoich czasów, zajmując kluczowe pozycje w ówczesnych ekosystemach morskich. Naukowcy wskazują, że w okresie późnej kredy istniała niezwykła różnorodność tych wielkich morskich gadów, z których każdy posiadał nieco odmienne uzębienie, sugerujące specjalizację w polowaniu na określony rodzaj ofiar.

Zdaniem badaczy, ciepłe prądy i bogate w składniki odżywcze wody w tym regionie mogły stanowić doskonałe warunki do rozwoju bogatej fauny morskiej, w tym licznych drapieżników szczytowych, takich jak Khinjaria. Niestety, mozazaury, podobnie jak dinozaury lądowe, wymarły około 66 milionów lat temu, prawdopodobnie w wyniku skutków uderzenia gigantycznej asteroidy w Półwysep Jukatan w Meksyku.

Wyginięcie tych gigantycznych gadów morskich otworzyło drogę do dominacji wielorybów, fok oraz ryb, takich jak miecznik czy tuńczyk. We współczesnych ekosystemach oceanicznych pozostało już tylko kilka naprawdę dużych drapieżników, w tym orki, żarłacze białe i lamparty morskie. Naukowcy sugerują, że w ciągu ostatnich 66 milionów lat zaszły ogromne zmiany w strukturze morskich łańcuchów pokarmowych, a tajemnicza Khinjaria była jednym z ostatnich przedstawicieli niezwykle różnorodnej i niebezpiecznej fauny morskiej tamtej epoki.