Zaćmienie słońca to fenomen, który od wieków fascynuje ludzi na całym świecie. To niezwykłe zjawisko przyrodnicze niesie ze sobą wiele tajemnic i skrywa w sobie wiele niespodzianek. Jedną z takich niespodzianek jest związek pomiędzy zaćmieniami słońca a zachowaniem chmur na niebie.

Naukowcy pod wodzą Victora Triesa z Królewskiego Holenderskiego Instytutu Meteorologicznego i Politechniki w Delft dokonali fascynującego odkrycia dotyczącego chmur podczas zaćmienia słońca. Okazało się, że Księżyc, przechodząc przed Słońcem podczas zaćmienia, ma zdumiewający wpływ na chmury. Badacze zauważyli, że gdy Księżyc zakrywa zaledwie 15 procent tarczy Słońca, chmury szybko się rozpraszają. To odkrycie ma istotne znaczenie dla świata nauki i inżynierii klimatycznej.

Według Thiesa, jeśli w przyszłości będziemy chcieli zastosować technologiczne rozwiązania blokujące Słońce, może to mieć konsekwencje dla powstawania chmur. Mniej chmur oznaczać może mniejsze możliwości schładzania Ziemi, ponieważ chmury są naturalnym mechanizmem odbijającym światło słoneczne i pomagającym w regulowaniu temperatury na naszej planecie.

Zrozumienie reakcji chmur na zaćmienie słońca jest kluczowe dla oceny potencjalnych skutków dla klimatu Ziemi. Jednym z proponowanych rozwiązań w walce ze zmianami klimatycznymi jest zablokowanie dostępu części promieni słonecznych do niższych warstw atmosfery ziemskiej. Jednak niejasne jest, jaki wpływ miałoby to na chmury i na bilans energetyczny planety.

Pomiar chmur jest zadaniem bardzo skomplikowanym ze względu na ich ruchliwość i zmienność. Badanie chmur z satelitów również bywa utrudnione, zwłaszcza jeśli nie bierze się pod uwagę cienia Księżyca podczas zaćmienia słońca, co może prowadzić do błędnych obliczeń.

Aby rozwiązać ten problem, zespół Thiesa opracował innowacyjną metodę korygowania danych dotyczących chmur, uwzględniając cień Księżyca. Ich badania przeprowadzone na danych z trzech zaćmień słońca nad Afryką w latach 2005–2016 wykazały, że chmury cumulusowe zaczęły znikać już przy zasłonięciu Słońca w 15 procentach i stopniowo zanikały do końca zjawiska.

Symulacje komputerowe potwierdziły te obserwacje, wskazując na to, że blokowanie światła słonecznego powoduje ochłodzenie powierzchni ziemi, co zmniejsza napływ ciepłego powietrza znad powierzchni. To ważne odkrycie podkreśla złożony związek pomiędzy zaćmieniami słońca, chmurami a klimatem Ziemi, oraz wskazuje na potrzebę dalszych badań nad tym tematem.

W kontekście walki ze zmianami klimatycznymi i poszukiwaniu rozwiązań inżynierii klimatycznej, zrozumienie zachowania chmur podczas zaćmienia słońca staje się coraz bardziej istotne. Poznanie tych zależności może przyczynić się do skuteczniejszego zarządzania reakcjami atmosfery na działania człowieka, oraz do opracowania bardziej precyzyjnych strategii przeciwdziałania skutkom zmian klimatycznych.