Wielkie wymieranie permu miało miejsce około 250 milionów lat temu. To najgorsza katastrofa w całej historii życia na Ziemi. Wtedy na skutek jakiegoś zjawiska zginęło 95% gatunków. Naukowcy sądzili, że po katastrofie ekosystemy odrodziły się w ciągu 5-10 mln lat, ale jak pokazały ostatnie ustalenia paleontologów z McGill University, złożone ekosystemy morskie kwitły już po milionie lat.

Okazało się, że ziemska biosfera jest znacznie bardziej plastyczna i stabilna niż dotychczas sądzono. Nawet po takich katastrofach, jak wymieranie permu, dość szybko się odradza. Około 250 milionów lat temu masowe wymieranie permu i triasu zabiło ponad 95% gatunków na planecie. Naukowcy wierzyli, że po tej katastrofie proste gatunki dominowały na Ziemi przez 10 milionów lat. Dopiero wtedy mogły rozwinąć się bardziej złożone ekosystemy.

Teraz ta długoletnia teoria jest kwestionowana przez międzynarodowy zespół naukowców kierowany przez paleontologów z McGill University i University of Quebec w Montrealu. Złożony ekosystem morski, który odkryli, pojawił się zaledwie milion lat po wyginięciu permu. 

Do tej pory naukowcy zakładali, że w oceanie przegrzanym przez katastrofalne zmiany klimatu podczas wymierania permu rozwój złożonego życia był niemożliwy. Wydaje się, że teoria ta jest mocno poparta danymi geochemicznymi dotyczącymi ówczesnego stanu oceanu. Ale nowe odkrycie skamieniałości sprzed 250,8 miliona lat w regionie Guizhou w Chinach sugeruje, że złożone ekosystemy istniały na Ziemi już milion lat po masowym wymieraniu permu i triasu.

Skamieniałości z regionu Guizhou przedstawiają ekosystem oceaniczny z różnymi gatunkami, które tworzą złożony łańcuch pokarmowy, który obejmuje rośliny, ryby kostnoszkieletowe, ryby promieniopłetwe, kraby, homary, krewetki i skorupiaki. W sumie odkryto 12 klas organizmów. Znaleziono nawet skamieniałe odchody i dzięki temu można było poznać dietę tych starożytnych mieszkańców oceanu.

Wcześniej sądzono, że po takiej katastrofie, czyli wymieraniu permskim, rozwój złożonego ekosystemu zajmie od 5 do 10 milionów lat. Ale ekosystemy znalezione przez paleontologów w regionie Guizhou ewoluowały znacznie szybciej. Potwierdza to datowanie radiometryczne skał, w których znaleziono skamieniałości.

Istnieje wiele teorii dotyczących przyczyn wymierania permskiego, ale większość naukowców uważa, że było to wynikiem kilku czynników działających jednocześnie. 

W tym okresie miały miejsce liczne erupcje wulkanów, w wyniku których do atmosfery dostały się ogromne ilości pyłu, popiołu i gazów, takich jak dwutlenek siarki i dwutlenek węgla. Spowodowało to ochłodzenie klimatu i zakwaszenie oceanów, co z kolei wpłynęło negatywnie na organizmy morskie i lądowe. Erupcje wulkanów spowodowały też zmiany klimatu na Ziemi. Dochodziło do ochłodzenia, susz i burz, co wpłynęło na roślinność i zwierzęta.

Permski okres geologiczny trwał od około 299 milionów lat do około 251 milionów lat temu. W tym czasie miało miejsce masowe wymieranie, znane jako Wielkie Wymieranie, które spowodowało wyginięcie około 95% gatunków na Ziemi.

Poza tym mniej więcej w tym czasie W tym czasie kontynenty zaczęły się łączyć, tworząc superkontynent Pangeę. To z kolei wpłynęło na powstawanie nowych klimatów, a także na zmiany w układzie oceanicznym. Pyły i gazy wydzielane podczas erupcji wulkanów mogły spowodować powstawanie kwaśnych deszczy, które zniszczyły rośliny i zwierzęta.

Niektórzy naukowcy uważają, że wymieranie permskie mogło być spowodowane uderzeniem asteroidy lub komety w Ziemię. Jednak brak jest jednoznacznych dowodów na potwierdzenie tej teorii. Prawdopodobne niektóre z tych czynników działały równocześnie  przyczyniając się do masowego wymierania.